دوم: کولسیان، 1: 19 [5]
زيرا خدا رضا بدين داد كه تمامي پُري در او ساكن شود، /کولسیان، 1: 19 /ترجمه قدیم
زيرا اراده خدا بر اين تعلّق گرفت كه او داراي الوهيّت كامل باشد؛ /کولسیان، 1: 19 /ترجمه مژده برا عصر جدید
زيرا خشنودي خدا در اين بود که با همه کمال خود در او ساکن شود؛ / کولسیان، 1: 19 /ترجمه هزاره نو
ترجمۀ انگلیسی:
For it pleased the Father that in him should all fulness dwell; /KJV
For it was the good pleasure of the Father that in him should all the fulness dwell; /ASV
For God was pleased to have all his fullness dwell in him, /NIV
واژه ای که در ترجمه مژده به «الوهیت کامل» و در ترجمه قدیم به «تمامی پُری» ترجمه شده در اصل یونانی آن، πλήρωμα (plērōma ) است که در انگلیسی به صورت زیر ترجمه شده است:
fulness
completion
copiousness
performance
period [6]
در هیچ یک از ترجمه های انگلیسی و فارسی، الوهیت نیامده و فقط در ترجمه مژده، واژۀ الوهیت به کار رفته است. اگر همزمان با واژۀ fulness، واژه های دیگری همچون completion (اجرا، انجام، اتمام، تکمیل)، copiousness (وفور، برکت)، performance (عملکرد، سطح کارایی، نمایش، کار برجسته) و period (کمال) را نیز مد نظر قرار دهیم، ترجمه های تفسیری زیر را می توانیم به دست آوریم:
خدا خشنود شد که تمامی برکت در او ساکن شود.
خدا خشنود شد که تمامی تجلی (نمایش performance) اش در او باشد.
خدا خشنود شد که به طور کامل در او متجلی شود.
خدا خشنود شد که او عملکرد خدا را به اثبات و ظهور برساند.
کلید فهم یوحنا، 1: 14 و این که چرا و چگونه، لوگوس، در انسان متجلی شد را در کولسیان، 1: 19 می یابیم. ولی خدا، چه عملی می خواست انجام دهد که برای انجام آن، عیسی باید با روح خدا مسح می شد، روح خدا در او قرار می گرفت و لوگوس ِ خدا (کلمۀ خدا) از او و در او متجلی می شد؟ خدا، چه عملی می خواست انجام دهد که برای انجام و تحقق آن، عیسی باید کمال را می داشت و کامل می بود؟ چه کاری که برای آن کمال در عیسی و عیسی در کمال باید ساکن می بود؟ چه عملی که آن عمل، با عیسی و در عیسی به ظهور و کمال می رسید؟ [7]
نام عیسی (יֵשׁוּעַ : Yeshua ) که محققان احتمال می دهند در زمان عیسی به صورت یهوشواِ تلفظ می شده، به معنای این است: یهوه نجات (می دهد). [8]
دربارۀ هدف از زایش او فرشتۀ خداوند فرمود:
نام او را عيسي [یهوه نجات (می دهد)] خواهي نهاد، زيرا كه او امّت خويش را از گناهانشان خواهد رهانيد. /متی، 1: 21
و یحیی دربارۀ او گفت:
اینک بره خدا که گناه جهان را برمی‌دارد. /یوحنا، 1: 29
خود عیسی نیز گفت:
.. مي‌بايد که پسر انسان رنج بسيار بيند و مشايخ، سران کاهنان و علماي دين او را رد کنند و کشته شود و در روز سوم برخيزد. /لوقا، 9: 22
زیرا نیامده ام تا جهان را محکوم سازم بلکه تا جهان را نجات بخشم. /یوحنا، 12: 47
نجات؟ نجات از چه چیزی؟ نجات از گناه که به مرگ می انجامد، نجات از مرگ و رسیدن به حیات چنان که خود گفت:
من آمده ام تا آدمیان حیات یابند و آن را به طور کامل داشته باشند. /یوحنا، 10: 10
و بالای صلیب فرمود:
... تمام شد. /یوحنا، 19: 30
آری خدا می خواست برای گناهان انسان ها، فدیه ای دهد تا از مرگ نجات یابند و به حیات، منتقل شوند چنان که خود مسیح فرمود:
هر که کلام مرا بشنود و به فرستنده من ایمان آورد، حیات جاودانی دارد و در داوری نمی‌آید، بلکه از موت به حیات منتقل گشته است. /یوحنا، 5: 23
آری آن فدیه، باید کامل و بی نقص می بود، یک برۀ بی عیب و پاک (از گناه)، یک انسان کامل و بدون گناه که در اوج انسانیت و پاکی، به خدا شبیه باشد. انسانی شبیه به آدم، پیش از نافرمانی و سقوط. آدمی که پیش از نافرمانی، شبیه به خدا بود، فرمانروای جهان بود و چه بسا می بایست با شناخت توانایی های خدادادی اش همچون عیسی، به باد و نیروهای نیک و بد هستی فرمان بدهد. [9]
این جمله که «کلمه، در انسان متجلی شد» یعنی، اندیشه و ارادۀ خدا برای این که انسان، کامل و مطیع خدا باشد سرانجام در یک انسان تحقق یافت. [10] نه انسانی همچون آدم که با نافرمانی اش سقوط کرد و مرد، بلکه انسانی همچون عیسی که اطاعت کرد و برخیزانده شد و به دست راست خدا نشست.
سوم: فیلیپیان، 2: 6
او (ὅς : hos) كه چون در صورت (μορφή : morphē) خدا بود، با خدا برابر (ἴσος : isos) بودن را غنيمت نشمرد ... [11]
واژۀ صورت (μορφή : morphē) در انگلیسی به صورت زیر ترجمه شده:
1) the form by which a person or thing strikes the vision
شکل و صورتی که یک شخص، خود را به منصۀ ظهور می رساند
2) external appearanceمنظر بیرونی، شکل ظاهری [12]
و واژۀ برابر (ἴσος : isos) به صورت زیر ترجمه شده:
equal, in quantity or quality برابر در کیفیت یا کمیت [13]
البته باید دقت داشت که پولس در این جا نیز روش خود که در کولسیان، 1: 15 – 18 داشته را حفظ کرده و عیسی مسیح را مستقیما، شبیه به خدا توصیف نمی کند بلکه غیر مستقیم به «او» - یعنی به روحی که در مسیح بود - اشاره می کند. به این شکل که نمی گوید: مسیح، شبیه به خدا بود بلکه نام عیسی مسیح را در جملۀ قبلی آورده و در این آیه، جمله با واژۀ «او» (ὅς : hos) شروع می شود. قابل توجه تر این که در آیۀ قبل نوشته:
پس اجازه دهید همين فكر (φρονέω : phroneō) در شما باشد كه در مسيح عيسي نيز بود (آیۀ 5) او كه چون در صورت خدا بود، با خدا برابر بودن را غنيمت نشمرد ... (آیۀ 6) [14]
در انگلیسی واژۀ φρονέω : phroneō به صورت زیر ترجمه شده است:
1) to have understanding, be wise درک داشتن، درک کردن، عاقل و حکیم بودن
2) to feel, to think حس کردن، فکر کردن [15]
به این ترتیب، واژۀ « او» (ὅς : hos)، به طور تلویحی، هم می تواند اشاره به مسیح باشد و هم اشاره به فکری که در مسیح بود.
لوگوس، اولین موجودی نیست که به شکل خدا (در ترجمه های غلط: همذات با خدا) و مظهر خدای نادیده نامیده شده است. در پیدایش آمده:
پس خدا انسان را شبيه (צלם צלם : tselem tselem ) خود آفريد. زن - مرد آفريد. /پیدایش، 1: 27 [16]
واژه ای که در اصل عبری، برای «شبیه» به کار رفته، سِلِم (צלם) است. این واژه در انگلیسی به image (تصویر)، likeness (شباهت) و resemblance (شباهت، همشکلى، مقايسه) ترجمه شده است. [17]
می توانیم آیۀ فوق را با فیلیپیان، 2: 6 مرتبط بدانیم که در آن آمده:
او (ὅς : hos) كه چون در صورت (μορφή : morphē) خدا بود، با خدا برابر (ἴσος : isos) بودن را غنيمت نشمرد ...
از آن جایی که خدا نامحدود است و یک کمیت نیست، پس شباهت و همسانی مذکور میان انسان و خدا یا مسیح و خدا، فقط در کیفیت، ممکن و قابل تصور است. چون اگر انسان (آدم) یا مسیح، در کمیت، شبیه و همسان با خدا می بودند باید موجودات بسیار بسیار غول پیکری می بودند. یعنی شبیه به خدایی که می گوید:
آسمان ها كرسي من و زمين پاي انداز من است، پس خانه اي كه براي من بنا مي كنيد كجا است؟ و مكان آرام من كجا؟ /اشعیا، 66: 1
.. آيا كسي خويشتن را در جايی پنهان تواند نمود كه من او را نبينم مگر من آسمان و زمين را مملّو نمي سازم؟ .. /ارمیا، 23: 24
پس آدم و مسیح، در کیفیت، شبیه به خدا و همسان با او بودند، نه در کمیت.
اما کیفیت خدا چیست؟ خداوند با توصیفاتی که از او در تورات و انجیل وجود دارد، وجودی نامحدود، حکیم، بسیار قدرتمند و بی همتا (خروج، 15: 11، تثنیه، 33: 29 + مزامیر، 113: 5) است. پس چگونه ممکن است، خدایی که بی همتا است، موجوداتی را همتای خود بیافریند؟
پاسخ را باید در یوحنا، 4: 24 بیابیم که می گوید:
خدا روح است و هرکه او را مي پرستد بايد او را با روح و راستي عبادت نمايد.
پس خدا، نخست انسان را به شکل روح آفریده بود و بعد از روز هفتم (روز هشتم؟) بود که جسم انسان را ساخت و در او روح حیات دمید تا نفس زنده شود. بدین ترتیب، آدم و مسیح از نظر منطقی و طبق کتاب مقدس، شباهتی مهم داشتند:
1.شباهت به خدا، یعنی آفریده شدن به صورت روح. چرا که خدا روح است و آدم و مسیح هم باید طبیعتا و منطقا نخست به صورت یک روح بوده باشند. [18]
2.ساخته شدن جسم شان با حضور و دخالت مستقیم خدا بر زمین (= زایش عیسی که به وسیلۀ روح القدس انجام می شود).
یعنی خدا، دوباره اقدام به خلقت می کند و عیسی را بر زمین می سازد. به همین خاطر است که پولس می گوید:
پس اگر کسي در مسيح باشد، خلقتي تازه است. چيزهاي کهنه درگذشت؛ هان، همه‌چيز تازه شده است! /2 قرنتیان، 5: 17
پی نویس ها:
5. برای درک بهتر مفهوم پُری در کولسیان، 1: 19 بد نیست بخش کوچکی را از یک مقالۀ جالب دربارۀ مفهوم پُری در عقاید ناستیسیستی برایتان بیاورم:
در قرن اول میلادی، ناستیسیسم اولیه که می کوشید مسیحیت را با نظام جهان در جایگاه کل پیوند زند، رواج داشت. قابل توجه ترین اشاراتی که شعار اصلی غنوصی ها است یعنی تعبیر «پری خدا یا ملا الاهی» در افسسیان، 3: 19 به کار رفته و نیز در کولسیان آمده: در مسیح تمام گنجینه های حکمت و معرفت نهفته است (کولسیان، 2: 3). پولس ثابت می کند تمام چیزهایی که در نظریه پری به دنبال آن هستند، به واقع در مسیح ارائه شده است. هدف اصلی این رساله ها این بود که از بزرگی بی نظیر و قدرت مطلق شخص مسیح دفاع کند. در تعبیر ناستیسیستی، لوگوس (مسیح) یکی از ائون ها است که پُری را می سازد (البته طبق عقاید ناستی سیست ها) یعنی یک موجود واقعی و شخصی است که در آن تمام پری الوهیت ساکن است.
در قرن اول میلادی، ناستیسیسم اولیه که می کوشید مسیحیت را با نظام جهان در جایگاه کل پیوند زند، رواج داشت. قابل توجه ترین اشاراتی که شعار اصلی غنوصی ها است یعنی تعبیر «پری خدا یا ملا الاهی» در افسسیان، 3: 19 به کار رفته و نیز در کولسیان آمده: در مسیح تمام گنجینه های حکمت و معرفت نهفته است (کولسیان، 2: 3). پولس ثابت می کند تمام چیزهایی که در نظریه پری به دنبال آن هستند، به واقع در مسیح ارائه شده است. هدف اصلی این رساله ها این بود که از بزرگی بی نظیر و قدرت مطلق شخص مسیح دفاع کند. در تعبیر ناستیسیستی، لوگوس (مسیح) یکی از ائون ها است که پُری را می سازد (البته طبق عقاید ناستی سیست ها) یعنی یک موجود واقعی و شخصی است که در آن تمام پری الوهیت ساکن است.
برای مطالعۀ کل مقاله نک:
7. اشعیا دربارۀ عیسی، پر شدن او از روح خداوند و ماموریت او چنین پیشگویی کرده بود:
نهالي از تنه يَسَّي بيرون آمده، شاخه اي از ريشه هايش خواهد شكفت. و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت (= تمامی پُری در او ... /کولسیان، 1: 19)، يعني روح حكمت و فهم، روح مشورت و قوّت، و روح معرفت و ترس خداوند. و خوشي او در ترس خداوند خواهد بود و موافق رؤيت چشم خود داوري نخواهد كرد و بر وفق سمع گوشهاي خويش تنبيه نخواهد نمود. 4بلكه (ماموریت او این خواهد بود:) مسكينان را به عدالت داوري خواهد كرد و به جهت مظلومان زمين براستي حكم خواهد نمود. و جهان را به عصاي دهان خويش زده، شريران را به نفخه لبهاي خود خواهد كشت. /اشعیا، 11، 1 - 4
8. The name Yeshua is a shortened form of Yehoshua, which is a shortened form of Yehovah Yoshiah – "The Lord saves." In other words, the name Yehovah is found INSIDE the name Yeshua.
9. برای مطالعۀ بیشتر دربارۀ تفاوت های آدم و مسیح به رومیان، باب 5، و 1 قرنتیان، باب 15 مراجعه نمایید.
10. البته عیسی اولین کسی نبود که از روح خدا و حکمت (لوگوس – کلمۀ) ِ خدا پر می شد. هر کس به دلیلی که خدا می خواهد و به ارادۀ خدا از روح خدا پُر می شود تا کاری را انجام دهد (به عبارتی مسح می شود تا ماموریتی را انجام دهد و مسح، بدون ماموریت، هیچ معنایی ندارد):
آگاه باش بَصَلْئيل بن اوري بن حور را از سبط يهودا به نام خوانده‌ام. 3و او را به روح خدا پر ساخته‌ام، و به حكمت و فهم و معرفت و هر هنري، براي اختراع مخترعات، تا در طلا و نقره و برنج كاركند. /خروج، 31: 3
و چون تمامی اسرائیل حُكمی را كه پادشاه (سلیمان) كرده بود، شنیدند از پادشاه بترسیدند زیرا دیدند كه حكمت خدایی به جهت داوری كردن در اوست. / اول پادشاهان، 3: 28 ]
18. نکتۀ جالب این جا است که در زبان عبری، واژه ای که برای روح به کار می رود רוח (ruwach) است و رُواخ در انگلیسی به واژه های زیر ترجمه شده است:
1) windباد، نسیم
2) breathدَم، نفس، نسيم، نيرو، جان، رايحه
3) mind ذهن، خيال، مغز، فهم
4) Spiritجوهر، جان، روان، روح
دَم، نفس یا باد ِ خدا، همان کلمۀ خدا می تواند تعبیر شود چون صوت و کلمه نیز از نفس شخص تولید می شوند و صوت و کلام، چیزی نیست مگر بیرون فرستادن نفس از حلق که سرعت و قطع و وصل آن، کلمات را تشکیل می دهد؛ و ما با کم و زیاد کردن سرعت نفس مان (بادی که از حلق خود بیرون می فرستیم) و مکث هایی که بین این فرایند می کنیم، کلمات و جملات را می سازیم.
دربارۀ این که خلقت خدا نخست به صورت روحانی بوده، نه مادی، فیلون می گوید:
«این آیه سفر پیدایش که خدا؛ در آغاز آسمان و زمین را آفرید (پیدایش، 1:1)، به خلقت جهان محسوس ما اشاره ندارد؛ بلکه به خلقت جهان معقول که قبل از این جهان صورت گرفت و با لوگوس یکی است، اشاره دارد. طبق نظر فیلون، لوگوس، درون خودش جهان معقول را که در آغاز آفریده شد، در بر دارد؛ یعنی لوگوس قبل از خلقت جهان محسوس پدید آمد.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر